A. Merhaba, yenisiniz burda galiba?
B. Evet,formasyon için geldim.
A. Nerelisin,nerde okudun?
B. Kiziltepeliyim. İnönü ‘ de okudum.
A. Bizim oraları bilirsin o zaman.
B. Evet, arkadaşlarım var. Senin arkadaşın nereli?
A. Poturgeli.
B. Ciddi olamazsın!!!
A. Yaran var galiba...
B. Ya öyle değil biraz karışık.
A. Anlat merak etme rahatlatsin,seni tedirgin gordum.
B. Bir dergi çıkarmaya karar vermistik,arkadasimla. Ben bir kitap yaziyordum.
Baş rolde bir kız vardı. Onun ‘Zehra’ ve ‘Zenan’ adlı iki meleği vardı.
‘Zehra; kendisi olduğu zaman.
‘Zenan; ise kendinden uzaklaştığı zaman.
Romanının kızı en son birine ulaşacaktı. Ve tamamen ‘zehra’ olacakti. Arkadaşım dergiye birini
getirdi. Çok garipti. Tuhafti. Küçüktü ama psikomanyakti.
Romanimin baş karakteriyle aynı adı taşıyordu... Ömer...
Onu kullanmak istedim.Romanimi anlattım. Beraber yazmaya başladık.
Sonra tartıştık ve roman yarım kaldı.
A. Romanını tamamlamazsan hep içinde kalır.
B. Evet,hala orda yaşıyorum. Üzerinden atamiyorum...,
Ayşenur
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder